ریحانة النبی

از خدا خواستم تا دردهايم را از من بگيرد،

خدا گفت: نه!
رها کردن کار توست. تو بايد از آنها دست بکشی.

از خدا خواستم تا شکيبايی ام بخشد،

خدا گفت: نه!

شکيبايی زاده رنج و سختی است.

شکيبايی بخشيدنی نيست، به دست آوردنی است.

از خدا خواستم تا خوشی و سعادتم بخشد،

خدا گفت: نه!

من به تو نعمت و برکت دادم، حال با توست که سعادت را فراچنگ آوری.
از خدا خواستم تا از رنج هايم بکاهد،

خدا گفت: نه!

رنج و سختی ، تو را از دنيا دورتر و دورتر، و به من نزديکتر و نزديکتر می کند.

از خدا خواستم تا روحم را تعالی بخشد،

خدا گفت: نه!

بايسته آن است که تو خود سر برآوری و ببالی اما من تو را

هرس خواهم کرد تا سودمند و پر ثمر شوی.

من هر چيزی را که به گمانم در زندگی لذت می آفريند از خدا خواستم و باز گفت: نه.

من به تو زندگی خواهم داد، تا تو خود از هر چيزی لذتی به کف آری.

از خدا خواستم ياری ام دهد تا ديگران را دوست بدارم، همانگونه که آنها مرا دوست دارند.

و خدا گفت: آه، سرانجام چيزی خواستی تا من اجابت کنم